Ik zong ooit eens een lieke van m’n vader
en hoe dat die mijn leven hee verpest
Maar hij was echt nie den enigsten dader
Hij is mee A m’n ma getrouwd geweest
M’n vader dat was nen Hartfreter ... Maar gij, gij waart
geen haarke beter
Nu da’k A boeksken opendoen is dees dus een posthuum sermoen
MOE... HOUDOE... MAM... DAG KWAAI MADAM
Honger in de arme landen Ginder ver in Afrika
Potentaten, wereldbranden Dagelijks in de media
Volkerenmoord, genocide in Kongo of Burundi
’t Doe me niks van hier da ziede ’t raakt m’n kouwe kleren nie
'k Hem vier muren opgetrokken
'k Leef na lak ne kluizeneir
Tussen vier betonnen blokken
'k Hem mee niemand geen affaire
Goe ver weg van de misere
Ver weg van de maatschappij
Hoef ik niks te tollereren
'k Vuul mij d'r veel beter bij
Ik was een jaar of zeventien en’k dacht da’k het al wist
Ik zoop gelijk nen Tempelier per dag nen bak trappist
Ik smoorde zwaren Johnsson en in ’t weekend een sigaar
En tussendoor ne groten dzjoint alleen mor v’r de zjaar
Ik vree kik met de vrouwen die m’n moeder konden zijn
Dat dee kik enkel en allen mor v’r de schone schijn
Ik zit nie met komplexen en ’k zijn ook nie schizofreen
Maar ik kan nooit m’n eigen zijn en daar zit het probleem
Ik was altijd wel een bitteke begaan
Met het lot van een peer of nen banaan
Ik stelde mij ook dikwijls voor hoe dat het was
Om vertrappeld te worden lak het gras
Maar d’r was iet dat nog meer mijn intresse wekte
Ik ontdekte ... de insecten
Vlieg weps of kakkerlak
Kom hier dakkik a pak ik zenkik ne maniak
vlo luis of pissebed
In 't bed of in 't toilet wat een dolle pret
Kever maai of reuzenspin
Ho meer dakkik er zien hoe meer ik ze bemin
’k Weur stillaan grijs, en hier en daar wat kaal
En m’n gezondheid... Begint te tanen
’k Betaal de prijs, en dat doen w’ allemaal
Die ’t er in’t leven te veel van namen
Den tand des tijds den ouderdom
't weurd nooit meer lak destijds
m'n jeugd komt nie meer vroem
het is voorbij 't komt er op neer
de klok die staat nie stil
en hoe hard da'k ook probeer
'k verlies de strijd tegen den tijd
en tegen de realiteit!
Is er onrechtvaardigheid en schuiven z’t op mij
En kan ik er nie onderuit en blijven ze d’r bij
Dan sluit ik m’n eigen af, d’r zennek bij gebaat
Dan kijk ik hoog den hemel in, Daar is m’n toeverlaat
Ik en mijn wollekske kijk op de wereld neer
Ik en mijn wollekske met de wind over en 't weer
Niks kan mij nog iet schelen, niks kan mij nog iet doen
Zolang dak mé mijn wollekske vlucht in mijn visioen.
Het eerste wa kik dee bij mijn geboorte
was scharen nor den tepel van ons moe
Die A van mij kreeg toen wijd een beroerte
Omdat ik zee "Seg auke luisterd goe
KOM WIJVE ... DOE NA NIE ZO COOL BEGOT
EN LOT TOCH DE KONIJNEN NA IS EFKES UIT HUN KOT
KOM WIJVE ... DOE DIS RE VO LU TIO NAIR
EN LOT Z’IS WIPPEN IN THE OPEN AIR
Van aan den toog kan’k uren zitten kwijlen
Op de serveus die dat de glazen spoelt
Ik krijg compasse en ik vraag soem wijle
Of dasset v’r dien tweeling goe bedoeld
Ik woonde in een dorp, ten noorden van de stad
Op amper ne sleenworrep, een farrem boerengat
Het taaltje dassier spreken is just geen spraakgebrek
Ik noem het uit respect, een boerendialect
Ammai ge nogal streke ... zekerst van de stad
nor ieren uitgeweke, en wanne woordeschat
Ljeert geij mor aanders klappe, bedjeme joa sebiet
Zowdoanig dammow snappe, geij stoemmen bietekwiet
