Terug Naar Ons Moeder

TERUG NOR ONS MOEDER tekst & muziek: Wout Stout
De perikelen in het huwelijk van een dronkaard.

1 toen ’k vandemorgend wakker wier, plakte m’n bakkes nog van ’t bier
alles draaide rap en traag, in mijn bed en in mijn maag en mijne kop dee nogal zieer
ik was een beetje veul verward, ‘k herinnerde mij nog wel een flard
ik had weer veel te veel gezopen, kzen nor huis terug gekropen, en khem de zwaartekracht getard
en stillekesaan kwam alles terug, swengst dak lag op mijne rug
twas verdoemme toch plezant, toch mokte zij nen olifant, van een scheefgezopen mug

Refrein
“ik gon terug nor ons moeder”, klonk vannacht deur de gank
“gij se zatlap, gij se loezer, ge stinkt weeral nor den drank,
ge mut het mij ni meer lappen, verstade mij goe?”
d’r viel met heur ni te klappen, ook al was ik pottoe

2
het gebeurt me wel is meer, het was ni den eerste keer
z’hee toeng iets nor mij gesmeten, wagget was zennek vergeten, mor het dee verdoemme zeer
‘t was misschien een stuk servies, mikken kon ze wel percies
ik vluchte zat nor mijnen tram, mor toen dakkik boven kwam, viel ik over heur valies
3
en t’is na ‘s avonds hallef tieng, ‘k hem ze ni g’hoord of gezien
ik rij er morgen wel oem, en ik zeg heur met een bloem, da’k heur nog altijd gere zieng
en dan pak ik ze terug mee, en ik trakteer oep nen diner
iets chique met keerslicht, en als ze dan trug is gezwicht, trek ik nor de staminee

Refrein

“ik gon terug nor ons moeder”, klinkt dan wel deur de gank
“gij se zatlap, gij se loezer, ge stinkt weeral nor den drank”
d’r valt met heur ni te klappen, ook al zen ik pottoe
gane kik oep de lappen, dan ga zij nor heur moe?”