Nostalgie

beminde parochianen
et geloêf dad is on 't tane
't is verdoemme toch giê waerk
ikken alliên ier in de kaerk

niemand komd der in ons midde
nog veur onzen iêr staan bidde
hij is kwaad en a vloekt vandeeg
den offerblok is constant leeg

ging er vruger iemand staerve
dan stoeng ekik al kleêr vör t'aerve
unnen of en wa 'der stond
wier terstond kaerkegrond

vruger ware 't allemaal snulle
kon ekik m'n zakke vulle
in de naam van 't vatikaan
ne kiêr per week nor d' óere gaan

golle kund ier schoêntshes praten
ikke mut ekik de vroukes late
mor 'k zen ekik toch oek 'ne vent
diê de deugd des vliêzes kend

lot ons nau te same bidde
vör ons va, Jean-Paul den twidde
ij bleef zijn gevules baas
a ee nau een verstiênde blaas

't is me nogal wa' geschete
niemand wild van god nog weten
as da' zoê nog voêrt blefd gaan
kan ekik on den dop gon staan

'k ston te braende van verlange
oem m'n kliêd on de kapstok t'ange
en in politiek te gaan
daar verdingde nog wad aan

-- bron: www.aentwaerps.be --