Et boterden al laenk ni al te best miêr meh ons twiê
na zeve jaar is 't schip dan oek verzwolge deur de ziê
't was al een tedshe duidelijk, we waren uitgeklapt
rest mij nog zjust te zegge "et is tijd da' gij oepstapt"
Refrein:
Ja verdwijnd uit m'n oêge
trek et afscheid ni te laenk
vöruit en smoêrt 'em af
oe valies stod in de gaenk
ja komaan en pakt oe bieze
et is beter da' g'em smeerd
oe vrindshe zit te wachte
oêrd mor aan a claxoneerd
ja vöruit en köst oe schup af
gij ellendig stuk verdriet
'k em tranen in m'n oêge
en 'k wil ni da' gij da' zie
We deeë deur de jare allebei wel iet verkiêrd
mor w'emme van mekaenders foute zjust gin knijt geliêrd
ze ware sympathiek, de gebuur en z'n madam
mor ik, ik ad karakter toeng da punt ba poltshe kwam
(refrein)
'k Em altijd van oe g'ouwe en ik dacht gij oek van mij
mor kom gin sentiment, gin geziêver 't is vörbij
toch kan ek moeilijk zegge "wörd gelukkig allebei"
want seh, na al die jare leefd nog iet van au in mij
(refrein)
Ja verdwijnd uit m'n oêge en blefd der ni' zoe staan
diê glimlach van oe bakkes of ik van nog vodden aan
ja vöruit, komaan, verdwijnd nah astemblief
oe vrindshe zit te wachte en ik wör nog agressief
ja vöruit, deruit, of ik stamp oe oep de straat
en ik ou m'neigen in, mor sevves wör ek kwaad
ja
