We stelden hen enkele persoonlijke vragen in de hoop dat ze hun grootste geheimen zouden prijsgeven! (al hebben ze er waarschijnlijk hun kloten aan geveegd)
Naam: Zjuul Krapuul
1) Wat is volgens u de beste film ooit gemaakt?
“Mega Mindy en het smeuïge kaasrandje.”
2) En het beste boek?
“Mijn seksleven met Laura Lynn (mini uitgave)”.
3) Wat is volgens u het beste nummer ooit geschreven?
“The summer we did 69”
4) Wie zijn uw idolen?
Bart Peeters en Axl Peleman samen op de guillotine.
5) Wat zijn uw hobbies?
Rukken met de linkerhand, beffen tot de scheten rond mijn oren vliegen.
6) Wat is uw lievelingskost?
Tong op Krapuulse wijze
7) En uw lievelingsdrank?
Elixer vaginal
8) Wat wilde u vroeger worden, maar bent u nooit geworden?
Het kaasrandje van Toby.
9) Wie is uw favoriete onenightstand (mag ook meerdere nachten)?
Goedele Wachters tijdens het nieuws.
10) Wat de fans waarschijnlijk van mij niet weten:
Ik ben een romanticus!
11) Handicaps/verslavingen/vuil ziektes:
Sex, booze and rock ’n roll.
12) Wat is uw geloofsovertuiging?
Ik geloof alles... als het mij goed uitkomt of als het wat opbrengt.
Zjuul levert met “Retropolis” zijn 26ste solo-album af. Het album werd (naar stilaan goede gewoonte) gelanceerd in café De Klok te Stabroek, samen met alweer de 3de vernissage van Zjuuls schilderijen.
De opkomst bij deze happenings groeit nog steeds, waardoor het zijn meest succesvolle tentoonstelling/cd-release tot nog toe was.
Zjuul mag dus nog niet aan stoppen denken, al zijn we ervan overtuigd dat hij – naast Katastroof – nog inspiratie genoeg heeft voor nog eens 26 solo-albums.
“Retropolis” is alweer het derde album dat Zjuul opnam in de Red Hand Studios in zijn thuishaven Stabroek. Hij zocht en vond daar een nieuwe sound.
Wat heeft “Retropolis” te bieden voor de doorwinterde Zjuul-fan die de complete collectie al heeft? Wel, we zullen maar direct met de deur in huis vallen: alleen al voor het titelnummer “Retropolis”, zou je het album in huis moeten halen!
Het is een van de beste nummers die Zjuul ooit op cd heeft gezet, zowel muzikaal als tekstueel. Het is een ode aan het Antwerpen van vroeger en een klaagzang over hoe de stad aan het veranderen is.
Over groen dat moet wijken voor modernisering; over volkse buurten die ‘hip en trendy’ worden; over dure megaprojecten die het prestige van de stad moeten vergroten, enz. Muzikaal is dit geen typisch krapuulnummer: hier geen scheurende gitaren en metaldrums, maar een pakkende, bijna klassieke begeleiding. Kiekevel!
Deze sociaal geëngageerde Zjuul horen we ook in “Moeder Aarde”, protestlied over milieuverontreiniging waar die van Groen jaloers op mogen zijn. Muzikaal ook heel sterk: het klinkt als een samenwerking tussen een indianenstam en een metalband (maar dan in ’t Antwerps natuurlijk).
Er mag natuurlijk ook gelachen worden. Dat een nummer met een titel als “Trekkerslieke” bij Zjuul niet over rugzaktoeristen gaat, kan je al raden. Een vrolijk lied over masturberen.
Een album van Zjuul Krapuul is natuurlijk niet compleet zonder drinkliederen. "Het Bier" is een stamper die er bij katastrooffans zou moeten in gaan als ... een frisse pint.
Zoals we ook gewoon zijn gaat Zjuul soms de autobiografische toer op (of hij wil ons dat doen denken) in een aantal liedjes. Zo heeft hij het over verloren idealen, een leven als rebel (‘spookrijden op de snelweg van het leven’) en - naar we mogen aannemen - zijn niet zo schitterende relatie met de arm der wet (die er in een aantal nummers van langs krijgen). “De Blauwe Meute” is ondertussen al een hitje op YouTube.
“Retropolis” bevat trouwens ook een dubbele verrassing: zowel “Varkens” als “Pa”, twee populaire klassiekers uit Zjuuls solorepertoire, werden opgefrist en als bonustracks op de cd gezet. Zo blijven ze bewaard voor de toekomst, nu zijn oude solo-albums stilaan zeldzame verzamelobjecten zijn geworden.
“Retropolis” is verkrijgbaar bij Zjuul Krapuul himself en natuurlijk tijdens de optredens van Katastroof.
Tijdens zijn legerdienst merkte Zjuul op dat verschillende van zijn lotgenoten veel betere muzikanten waren dan hij, maar dat hij zichzelf dan weer beter kon verkopen door in het Antwerps te zingen, wat al gauw resulteerde in optredens in de kantine met als bezoldiging een aantal bakken bier.
