Rusthuispolonaise

't vet van de soep, dad is 'eraf
meh iê poetshen in et graf
as ge bekan zestig wörd
en elken dag wa körter wörd
rijp vör 't kaerkof of 't stört

't lêve vligd zoê rap vörbij
as ge vaer verslete zij
as de rol is uitgespeld
en oe doêdskist is besteld
wörde ni mer meegeteld

refrein:
oêt adde w'allemaal de kaens
mor nau zen we twiddehaends
enkel nog mör góed althaens
vör den bejaardestóelendaens

den bejaardestóelendaens

onze giêst is afgestoempt
weggeveêgd of uitgegoemd
lak een afgedankte vod
grijs gekleurd en stijf van 't snot
mottebollenoverschot

afgeleêfd, complet dement
lak nen terminaalpatiënt
reumatis in elk gewricht
weg dermee, 't is giê gezicht
steke z'ons in e gesticht

(refrein)
vör den bejaardestóelendaens

de consumpsemaatschappij
ield vör ons e plötske vrij
on voorziening giêne noêd
o, wad is de vreugde groêt
in de wachtzaal van de doêd

(refrein)
den bejaardestóelendaens
-- bron: www.aentwaerps.be --