Karakolleke

aja, allee, da was 't veurspel, manne
ja, nae kom et eigelijke lieke

'k em alted oêre zegge
het mannelijke lid
is een enorm wape
dad elke vrou aanbid
een speêr, ne knots, ne sabel
ne knuppel of ne paal
mor ier onder den doesh
is 't eigelijk iêl banaal

refrein
't is zjust e kaerkolleke, dad daar onschuldig angd
't is zjust e kaerkolleke, wor niemand nor verlangd
't is zjust e kaerkolleke, wa kan et aenders zijn
't is zjust e kaerkolleke, mor iêntshe dan in 't klein

ik ging is nor een oerreke
't was in de schippersstraat
'k ad veul te veul gezope
'k besefte da te laat
ik zee: ik gon oe pakke
twiê kiêren as da mag
ik liet m'n broekske zakke
en zij schoot in ne lach

(refrein)

'k zen vöfting jaar getroud
oep m'n vrou zen 'k uitgezing
alliên nog oep een aender
gebruik 'kik mij mashing
en as m'n vrouke krols wörd
hem ekik m'n aentwoord kleêr
dan zeg ek: "'k zou wel wille
but I'm so sorry dear..."

(refrein)
-- bron: www.aentwaerps.be --