't Boterden al laenk ni al te best miêr meh ons twiê
na zeve jaar is 't schip dan oek verzwolge deur de ziê
't was al een tedshe duidelijk we waren uitgeklapt
er rest mij nog zjust te zegge 't is tijd da' gij oepstapt
Refrein:
Ja verdwijnd uit m'n oêge
trek et afscheid ni te laenk
vöruit en smoêrt 'em af
oe valies stod in de gaenk
komaan en pakt oe bieze
et is beter da' g'em smeerd
oe vrindshe zit te wachte
oêrd mor aan a claxoneerd
ja vöruit en köst oe schup af
gij ellendig stuk verdriet
'k eb tranen in m'n oêge
'k wil ni da' gij da' ziet
We deeë deur de jare allebei wel iet verkiêrd
mor w'emme van mekaenders foute zjust gin knijt geliêrd
ze ware sympathiek de gebuur en zijn madam
mor ik, ik ad karakter toeng da 't punt ba 't poltshe kwam
(refrein)
'k Em altijd van oe g'ouwe en ik docht gij oek van mij
mor kom gin sentiment gi geziêver 't is vörbij
toch kan ek moeilijk zegge "wörd gelukkig allebei"
want se, na al die jare leefd nog iet van ae in mij
(refrein)
Ja verdwijnd uit m'n oêge en blefd der ni' zoe staan
diê glimlach van oe bakkes of ik van nog vodden aan
ja komaan, vöruit, verdwijnd nah astemblief
en 'k ou m'neigen in mor sevves wör ek agressief
