vlak bij de kaai ston veel ou cafékes
smêrig en vuil, bouvallig en vies
achter die vensters, dör zitte kadeekes
en iên van die gastshes, die iêt zwarte Lies
refrein:
Zwarte Liza is een travestiet
mor niemand, nee niemand, die daar iet van zied
Zwarte Liza is een travestiet
mor niemand, nee niemand, die daar iet van zied
dad eed 'em iniês oep nen avend gekrege
want vruger, dan was 'em lak 'kik en lak gij
of aenders, dan eed 'em da altijd verzwege
en was 'em diên avend de wanhoop nabij
<i>aja, allee, da was 't veurspel, manne</i>
<i>ja, nae kom et eigelijke lieke</i>
'k em alted oêre zegge
het mannelijke lid
is een enorm wape
dad elke vrou aanbid
een speêr, ne knots, ne sabel
ne knuppel of ne paal
mor ier onder den doesh
is 't eigelijk iêl banaal
'k Ad is in m'n stamcaféke
miêr gezope lak verwacht
't zwiêt begon mij uit te breke
'k ad veul miêr as nul komma acht
ik zen rap nor buite gestove
oem te kotsen in de sloêt
maar ik zen der uit geschove
en zoê brak ek mijne poêt
Refrein:
Spouwen is gevaarlijk, gevaarlijk, gevaarlijk
spouwen is gevaarlijk, raar maar waar
spouwen is gevaarlijk, gevaarlijk, gevaarlijk
spouwen is gevaarlijk, raar maar waar
as lid van een orkeshe komde zoeal overal
in króegen en in zalen en soems oep e festival
en zen der dan diên avend soems tóevallig maskes vrij
mokt oe ni ongerust, we zen der lak de kiekes bij
refrein:
maar de mokkes, de mokkes, de mokkes van de stad
dad is nogal wad aenders, zoêiet edde nog ni' g'ad
de mokkes, de mokkes, die zen zoê intressaent
de aentwaerpse mokkes zen de schunste van et laend
