op ne morrege in mei ik stoeng aan’t scheld
‘k had mijn eigen de vrijheid t’ruggegeven
een stemmeke diep in mij had mij verteld
het is tijd voor iets anders in uw leven
‘k zat al jaren met ’t gevoel van nu of nooit
dus nu hem ik alles in de steek gelaten
m’n principes over boord gegooid
niks of niemand die mij nog om kon praten
nu of nooit ‘t is nu dat moet gebeuren nu of nooit en wel op dees manier nu of nooit eindelijk wakker worden nu of nooit ’t is nu of nooit nie meer
op ne morrege in mei ik stoeng aan’t steen
‘k stoeng te kijken naar de meeuwen op het water
‘was nog vroeg en ‘k stoeng d’r helemaal alleen
met nen houten kop en nen enorme kater
in feite was de nacht te rap voorbij
alles oep den drank maar ook m’n centen
dus nu zit er nog maar een dink op voor mij
nu of nooit dat moet ik mij inprenten
op ne morrege in mei ik stoeng aan ’t scheld
verkleumd en blut en helemaal onderkomen
den deurwaarder dien had mij just gebeld
en mij dermee mijn laatste hoop ontnomen
‘k zen eind latijn en eind van mijn verzet
de veer die is uiteindelijk gebroken
ik heb de klok en de wijzers stilgezet
en stillekes met god iets afgesproken
