‘K Zen uberhaupt ook maar ne mens
al kan ik veel verdragen
de pijn is niet meer zo intens
dat merk ik alle dagen
De wonden raken ook geheeld
En stilaan word ik sterk
De lakens worden herverdeeld
De kogel is door de kerk
Hier en nu Het startschot is gegeven
Hier en nu definitief
Hier en nu een ander leven
Hier en nu begin ik oepternief
Van jaar tot jaar heb ik geleefd
Alsof ik niet kon kiezen
Al die momenten herbeleefd
Van pijn en van verliezen
Maar nu heb ik genoeg geblet
Dus zakdoek weggestoken
De puntjes op de I gezet
Den tijd is aangebroken
Den tijd van treuren is voorbij
Ik ga m’n messen slijpen
Een beter leven wacht op mij
Ik hoef het maar te grijpen
Den oude ik die is voorgoe
En eeuwig opgeborgen
Gisteren doet er niet meer toe
De toekomst is voor morgen
